Oesterzwam (grijs, geel)

Oesterzwam Van de VorleOesterzwam (grijs, geel)

Latijnse naam: Pleurotus Ostreatus

Algemeen

De oesterzwam dankt zijn naam aan zijn schelpvormige hoed. Oesterzwammen groeien in het wild op boomstammen en dood hout, maar ze worden ook geteeld op zakken met gehakseld stro. Oesterzwammen groeien in grote trossen.
Bij de oogst worden de grijze oesterzwammen in trossen geplukt en dan één voor één afgesneden. De oesterzwam kent naast deze stevige grijze soort ook een wat meer delicate gele en roze variant. Deze zie je vaak in kleine trossen. De grijze en gele oesterzwam worden op ons bedrijf biologisch geteeld.

Beschrijving

De grijze oesterzwam is te herkennen aan een beige tot grijze platte waaiervormige hoed met een doorsnede van 5 tot 15 centimeter, een kleine steel en duidelijk zichtbare lamellen aan de onderzijde. Het vruchtvlees is wit, vezelig en zacht. De gele oesterzwam is wat meer delicaat en wordt vaak geoogst als de hoed nog wat kleiner is.

Gezondheid

In de traditionele geneeskunde in Azië wordt de paddenstoel al eeuwenlang gebruikt omdat de consumptie ervan een gunstig effect zou hebben op het cholesterolgehalte.

Bewaren en houdbaarheid

Verse Oesterzwammen kunnen ongeveer 7 dagen bewaard worden, mits ze steeds goed gekoeld blijven.

In de keuken

De oesterzwam heeft een vlezige, zachte, echte paddenstoelensmaak, die makkelijk
te combineren is in veel gerechten. De geur van een verse oesterzwam doet een beetje denken aan anijs. Een paar minuten bakken is voldoende, dan blijft de paddenstoel stevig. Oesterzwammen slinken nauwelijks bij de bereiding. De smaak combineert goed met kip, kalfsvlees en vis. Oesterzwammen houden niet van water, u kunt ze eventueel voorzichtig met een borstel of keukenpapiertje schoonvegen. De wat taaiere steel  wigvormig wegsnijden. Afhankelijk van het gerecht de oesterzwam in reepjes snijden of scheuren of in zijn geheel gebruiken. Grotere exemplaren kunt u paneren en bakken als een schnitzel.

Recepten met oesterzwammen

Gesloten voor commentaar.